12 Mart 2013 Salı

Vaveyla

   Haykırışı tüm ruhları sarstı.Çirkindi,soğuk esen bir rüzgar kadar çirkin.Ağaçların dallarını kıran fırtına kadar hoyrat.Ve her ne varsa birbirine katmadan gitmedi.Uğultunun böylesini  işitmemişti kulaklar.
    "Canın yanması" ne demek hiç tatmamıştı  ömründe.Bundandı böylesi haykırışı.Umursamaz bakışlar onu deli ediyordu.Sanki bilmeliydik onun acısını ,yaralarının nasılda kanadığını.Aklından geçenleri,ruhunun incindiğini bilmeli ve onunla birlikte ağlamalıydık.Ne çocuksu bir enaniyetti bu!  Dindirmeliydik ıstırabını.
    Acı siren sesiydi haykırışı ,vahşi bir hayvanın son nefesi gibi .Uluyordu son kez .Yalnızlık ne kadar acı.